Van apen, bananen en Indianen

We gaan weer op vakantie. Deze vakantie heet safari, en dat betekent dat je allemaal wilde dieren gaat bekijken. De auto waarmee we op vakantie gaan is groen en supergroot. Kevin is de chauffeur, en we moeten heel lang rijden en dan zijn we bij het park waar de dieren zijn. Er komt nog een meneer in de auto zitten, James, en die vertelt van alles over de dieren.

De auto is heel bijzonder, want in het park gaat het dak omhoog en kunnen we in de auto staan en dan naar buiten kijken. Ik moet wel op het hoofdsteuntje van James gaan staan, maar dan kan ik heel ver zien en waait het heel hard om mijn hoofd. Papa staat aldoor naast mij en dan zingen we: ‘Schoenlapper, lap jij mijn schoen?’ en nog een paar andere liedjes, En papa maakt dan ook heel veel foto’s, van mij en ook van alle dieren die we zien: hertjes, buffels, topi’s, apen, wrattenzwijntjes, een paar zebra’s en giraffes en heel veel vogels, grote en hele kleine ook. In mijn grote dierenboek dat ik van school heb meegenomen,kan ik de meeste dieren wel aanwijzen. En de olifant die in het meer zwemt en dan alle nijlpaarden wegjaagt, vind ik heel grappig! Jammer dat de zwemvestjes zo strak zitten, daar houd ik niet zo van.

We slapen in een hotel met een kinderzwembad en een speeltuintje. Er zijn heel lange gangen waar ik lekker kan rennen. We moeten ook aldoor onze deuren op slot doen, want de apen uit het park komen soms in het hotel en die kunnen deuren open doen, Ze zoeken dan eten, en ze vinden alles lekker! Ik zag op een keer een grote papa-aap in een gang! Ze gaan ook wel eens naar het zwembad om water te drinken, maar dat mag niet en dan jaagt een meneer ze weg. Ik eet heel veel frietjes in het hotel, en pannenkoekjes met honing hebben ze ook, en iedereen wil wel met mij spleen: op de trap naar beneden en in het restaurant. Ik krijg ook een keer, heel speciaal, chocolademelk, best lekker!

Niet zo leuk op de vakantie is dat ik van mama een broek met een knoopje aan moet en ik houd helemaal niet van knoopjes. Ik moet heel hard huilen dan, maar het moet toch want alle kleren zonder knoopjes zijn in de was. Gelukkig mag het verkleedrokje van Isabel er overheen, dan zie je de broek niet, en dat vind ik goed.

We blijven een paar dagen op de vakantie, en dan gaan we weer naar huis, Op de terugweg kopen we een hele grote tros bananen, met tweelingbananen eraan. Ik zing het liedje van Piet van de Harlekijn erbij: ‘In het bos, in het bos, wonen Indianen, als je er eentje tegen komt, dan schiet ‘ie met bananen.’ Thuis mag ik van mama een tweelingbanaan opeten, en doe ik gelijk mijn broek met het knoopje uit, eindelijk!

Liefs van Marte