Mama, ik zie Afrika!

We zijn in Afrika. Dat is heel ver weg, en daarom moesten we in Nederland heel vroeg opstaan en de hele dag met het vliegtuig vliegen. Ik vond het leuk in het vliegtuig; eerst durfde ik niet bij het raampje te zitten, maar later wel en toen zag ik van alles. Eerst allemaal bergen met sneeuw er bovenop, en dat vond ik net de Noordpool. Later vlogen we over de zee, en die was blauw en er hingen witte wolkjes boven. Ik dacht eigenlijk dat wolken blauw waren, maar mama zei dat dat niet klopt; wolken kunnen wit en grijs zijn, maar andere kleuren kan niet. We zijn ook over de woestijn gevlogen, en daar liepen een heleboel wegen doorheen en er waren bergen van zand. Ik vond het heel mooi!

Toen het al donker was ging het vliegtuig langzaam naar beneden om te landen. Ik zag allemaal rode lichtjes op de grond, volgens mij was dat al Afrika, heel spannend! Het lukte me om een beetje te bonken in de vliegtuigstoel, en ik heb er ook bij gezongen: ‘Ja, we stijgen op, ja, we stijgen op, ja we stijgen op!’ Toen de wielen van het vliegtuig op de grond kwamen, schrok ik wel een beetje; dat ging wel erg hard. Maar mama zei dat het allemaal zo hoorde en dat het goed ging, en ook dat ik me best mocht vasthouden. Gelukkig!

We moesten nog een stukje verder vliegen, en het was al heel laat toen we eindelijk in Kigali waren. Het was ook heel donker buiten. Ik mocht zelf van de vliegtuigtrap lopen, want mama moest de buggy en de tassen dragen. Het was lekker warm buiten, en toen ik beneden aan de trap lekker even ging rennen en springen, moesten de meneren en mevrouwen die het vliegtuig weer gingen schoonmaken heel hard lachen!

Papa was er ook, en met papa gingen we naar ons huis in Afrika. Het is een heel groot huis met een veranda en een grote tuin, en ik heb een eigen kamer. Met mama heb ik ‘m vandaag versierd: mama heeft slingers van papier gemaakt, ik heb getekend en geplakt, en we hebben alles opgehangen. Ik heb ook hele schattige lakens, groen met kleine figuurtjes erop. Nu is het er heel gezellig.

Er zijn allemaal andere dieren in Afrika. In het nieuwe huis waren een heleboel dode kakkerlakken, wel honderd. Op de eerste avond heb ik ze allemaal even bekeken: sommige leefden nog, want ze bewogen nog met hun pootjes. Papa zei dat ze vanzelf dood gingen. Ik zag er ook nog een paar rennen, en papa spoot er toen op met een spuitbus. Ik geloof dat kakkerlakken weer levend worden als je er iets op zet. Volgens mama kan dat niet, maar volgens mij wel! Vandaag zat er ook een hagedisje in de keuken. Mama vond dat een beetje eng, ik niet. Als mama iets nodig had uit de keuken, moest ik eerst even kijken waar het hagedisje zat, en dan pas durfde mama naar binnen te gaan. Malle mama!

Vanochtend zijn we naar de markt geweest. Papa heeft voor mij een tobbe gekocht om in te zwemmen. Het is een blauwe tobbe met olifantjes erop, en ik kan er net in zitten. Vanmiddag heeft mama er een klein beetje water in gedaan, en toen heb ik er heerlijk in gespeeld op de veranda. Vanavond heeft mama de tobbe in de badkamer gezet en er wat warm water bij in gedaan, en toen kon ik in bad. Gisteren moest ik onder de douche, en dat was heel koud, dus dit vond ik veel lekkerder. Papa heeft me net voorgelezen over Pieter Konijn, een heel leuk verhaaltje dat ik nog niet kende. En nu ga ik zo naar bed, welterusten en tot het volgende verhaal!

Dikke kus,
Marte