Olifantje in het bos?

Met papa en mama, en met student Emiel, ga ik op vrijdagmiddag met de taxi naar Phnom Penh. Na mijn slaapje rijden we weg, en een uurtje later zijn we al in het hotel. We hebben een heel grote kamer, ik kan er heerlijk rondrennen. We hebben ook een balkon, dat uitkijkt op de boulevard en de rivier de Tonlé Sap. Daar zie ik ‘s middags wel iets heel bijzonders voorbij lopen: een heel grote olifant. Mama zegt dat het de olifant van de koning is, die elke dag uitgelaten wordt. Wauw, ik vind het heel spannend en spring op en neer op het balkon!

Op zaterdag gaan we ’s ochtends naar een tempel vlakbij het hotel. Er staan allemaal beelden van dieren voor; die van de kleine olifant vind ik het leukst. Papa tilt mij er ook even bovenop en maakt dan een foto, maar ik vind het wel een beetje eng. In een grote boekwinkel koopt papa een boekje voor mij. ’t Gaat over een witte olifant, en alle kinderen in Cambodja kennen het verhaal. De hoogste tijd dat ik het ook eens hoor, vindt papa.

Na mijn slaapje gaan we met de tuktuk naar het paleis van de koning. Mama zegt dat dat een heel belangrijke meneer in Cambodja is. Het paleis is heel groot, en met m’n schoentjes uit gaan we een paar gebouwen die erbij horen binnen. In de Zilveren Pagode, met een vloer van puur zilver, zijn veel mensen die even in mijn beentjes of armpjes willen knijpen. Ik vind dat niet zo leuk. Gelukkig kan ik meestal hard wegrennen. Als we bijna bij de uitgang zijn, gaan mama en ik nog even kijken in de olifantenkamer. Daar staat een enorm grote stenen olifant, en allemaal stoelen voor op zijn rug. Mama vraagt of ik ook wel even op de rug van een echte olifant zou willen zitten, maar dat weet ik eigenlijk niet. ’s Avonds doet mama wat boodschappen in een leuke winkel. Van de mevrouw van de winkel krijg ik een paars olifantje van zijde aan een touwtje.

Op zondagochtend gaan we met de tuktuk naar een andere tempel, de Wat Phnom. De tempel staat op een heuveltje, en in het parkje eromheen is het erg gezellig. Er zijn veel mensen en veel kinderen, jongens en mannen doen een spelletje sai (waarbij in een kring een shuttle met de voet in de lucht gehouden wordt), er lopen mollige apen los rond, en ik zie zelfs een olifant met mensen op zijn rug een rondje wandelen. En het meest bijzondere is dat de olifant schoentjes aan heeft!! Bij de tempel is het ook heel mooi. Er zijn veel beelden en lichtjes te zien, en veel kindjes om mee te spelen. Met een jongetje in pyjama doe ik een wedstrijdje wie het hoogste kan springen. ’s Middags gaan we met de tuktuk naar een museum, maar ik vind er ‘niets aan’. Gelukkig mag ik daarna met mama boodschappen doen in een winkel met twee grote knuffels bij de deur. Mama koopt er een paarse zijden knuffelolifant voor mij!

Voordat ik ga slapen in het hotel, voorlopig het laatste nachtje in Phnom Penh, gooi ik alle kussens en kussentjes die ik kan vinden in de kamer in mijn bedje. Zo lig ik lekker zacht tussen de zijde. Op alle kussens staan rijen en rijen met olifantjes, heel mooi! Als mama mij nog een kusje komt geven, zegt ze dat ze wel kan raden waarover ik ga dromen vannacht!!

Tot het volgende bericht, dikke kus, Marte