Bolig, hus, huset, huisje!
Door: Mama
Blijf op de hoogte en volg Marte
11 September 2009 | Denemarken, Kopenhagen
In Denemarken zijn heel veel huisjes. Papa en mama zeggen in de auto dat er vooral bij de zee heel veel huisjes staan, en als mama aan papa vraagt: 'Als ik Denemarken zeg, wat zeg jij dan?', dan zegt papa: 'Huisjes!'
Met papa en mama heb ik ook al in heel veel huisjes geslapen. Meestal staan ze op een camping, en kan ik heerlijk spelen in de speeltuin vlakbij. Als het weer niet zo mooi is, speel ik binnen. De meeste huisjes hebben ook een boven, waar je met een heel lange trap kunt komen. De eerste keer vond ik zo'n trap een beetje eng, maar nu klim ik zo omhoog. Ik mag er rollen met de bal en de stuiterbal, en soms spelen papa en mama met mij mee. Vanaf boven kan ik ook televisie kijken. Mijn benen laat ik naar beneden bungelen, en mama zegt dan altijd dat ik wel voorzichtig moet zijn.
In alle speeltuinen hier staan ook huisjes, maar dat zijn speelhuisjes, daar kan je niet in slapen. Je kunt er wel met zand in spelen, of ijs in verkopen. Als ik het huisje moe ben, ga ik naar de wipkip, of wiphond, of wipbeer, of wipolifant, die staan hier gelukkig ook altijd in de speeltuin.
Met papa en mama ben ik naar een schelpenhuis geweest. Dat was aan de buitenkant helemaal versierd met schelpen, heel grote en heel kleine, en er waren allemaal schelpencadeautjes te koop. En we zijn ook naar het huis van een beroemde schilder uit Denemarken geweest. Hij woonde in een gezellig huis, en hij heeft veel schilderijen gemaakt. Het was jammer dat papa en mama mij daar dragen moesten en dat ik er niet zelf mocht lopen. Volgens de mevrouw van het huis kon dat echt niet, omdat overal alarmen zaten. Papa vond dat stom, en ik eigenlijk ook.
Over een paar dagen gaan we weer naar ons eigen huis, in Utrecht. Ik hoop dat mijn huisje in de tuin er nog staat!
Dikke kus, Marte
Met papa en mama heb ik ook al in heel veel huisjes geslapen. Meestal staan ze op een camping, en kan ik heerlijk spelen in de speeltuin vlakbij. Als het weer niet zo mooi is, speel ik binnen. De meeste huisjes hebben ook een boven, waar je met een heel lange trap kunt komen. De eerste keer vond ik zo'n trap een beetje eng, maar nu klim ik zo omhoog. Ik mag er rollen met de bal en de stuiterbal, en soms spelen papa en mama met mij mee. Vanaf boven kan ik ook televisie kijken. Mijn benen laat ik naar beneden bungelen, en mama zegt dan altijd dat ik wel voorzichtig moet zijn.
In alle speeltuinen hier staan ook huisjes, maar dat zijn speelhuisjes, daar kan je niet in slapen. Je kunt er wel met zand in spelen, of ijs in verkopen. Als ik het huisje moe ben, ga ik naar de wipkip, of wiphond, of wipbeer, of wipolifant, die staan hier gelukkig ook altijd in de speeltuin.
Met papa en mama ben ik naar een schelpenhuis geweest. Dat was aan de buitenkant helemaal versierd met schelpen, heel grote en heel kleine, en er waren allemaal schelpencadeautjes te koop. En we zijn ook naar het huis van een beroemde schilder uit Denemarken geweest. Hij woonde in een gezellig huis, en hij heeft veel schilderijen gemaakt. Het was jammer dat papa en mama mij daar dragen moesten en dat ik er niet zelf mocht lopen. Volgens de mevrouw van het huis kon dat echt niet, omdat overal alarmen zaten. Papa vond dat stom, en ik eigenlijk ook.
Over een paar dagen gaan we weer naar ons eigen huis, in Utrecht. Ik hoop dat mijn huisje in de tuin er nog staat!
Dikke kus, Marte
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
