Dieren in Afrika

We zijn al weer een heleboel dagen in Oeganda. Een tijdje geleden zijn we naar een groot park met wilde dieren gereden, en daar hebben we een heleboel hertjes en buffels en olifanten gezien, en ook 2 leeuwen! We mochten niet zo dichtbij komen, maar met de verrekijker kon je ze heel goed zien, het waren een mannetje en een vrouwtje. In het park sliepen we in een huisje op palen, met de douche buiten achter het huisje, heel leuk. Mama heeft een keertje in de regen gedoucht. Ze vroeg of ik dat ook wilde, maar dat vond ik veel te nat, brrr …. Vlakbij het hotel hebben we een paar keer een olifant gezien, en papa heeft ook een bosvarkentje gezien, maar ik niet.

Op een andere plek in Oeganda hebben we een wandeling over planken door het moeras gemaakt. We liepen achter een mevrouw aan die heel veel van het moeras wist. We hebben veel apen gezien, en een paar hele mooie vogel met blauwe vleugels die blauwe turaco heet. Ik was helemaal niet bang voor de apen, ze zaten heel hoog in de bomen te eten en te rennen en te spelen, maar van de mevrouw moest ik wel voorzichtig zijn, want de apen konden wel bijten. Ik vond de plankjes ook heel leuk; sommige waren kapot en dan moest je een grote stap doen.

In een hotel met een Nederlandse mevrouw, Ineke, hadden we een heel mooie kamer met deuren naar de tuin, en daar waren Alan en Carmella uit Kigali ook, en ook een hond. De hond heette net als de zus van Jamie, Zoë. Van Ineke mocht ik de hond wel aaien, gelukkig maar, want ik vond haar heel lief! Ik wil in Nederland ook een hond zoals Zoë, want dat vind ik de liefste dieren van de hele wereld. Mama vindt het wel goed, maar papa weet het nog niet.

Op de avond van Kerst waren er ook twee andere Nederlandse jongetjes in het hotel, en met z’n allen hebben we met de hond gespeeld tot ze moe werd en toen mocht het niet meer. Maar gelukkig gingen de kinderen toen eten, aan een kinderkersttafel, heel gezellig, voordat de grote mensen gingen eten. Ik was heel verdrietig toen we de volgende ochtend weer naar een ander hotel gingen, ik vond het eten met de kinderen heel leuk! Maar gelukkig zijn in het nieuwe hotel waar we nu zitten ook weer allemaal kinderen die Nederlands praten, en er is een ook een zwembad, hoera. En nu duiken we met z’n allen allemaal nepvisjes op uit het water!

Tot het volgende verhaal,
liefs van Marte