Voor het eerst ...

... met de veerboot van Den Helder naar ’t Horntje

Nog geen drie maanden oud rijd ik op een zonnige maandagochtend eind april met papa en mama richting Texel. We zullen vijf dagen lang een appartementje betrekken in De Koog. Vroeg in de middag gaan we aan boord van de Dokter Wagemaker, een reusachtige veerboot die maar 20 minuten over de overtocht doet. Mama vindt dat wel mooi voor zo’n eerste keer. Ze zegt dat we nog wel vaker op een veerboot zullen zitten, want papa en mama zijn dol op eilanden. Ik ben eigenlijk meer geïnteresseerd in m’n late lunch ...

... echte bollenvelden zien

Boven Alkmaar beginnen de bollenvelden. Vooral mama kijkt haar ogen uit naar die velden vol prachtige kleuren. Mijn maxicosi staat een beetje laag, en daardoor kan ik ze net niet zien. Gelukkig blijkt ook op Texel de bollenteelt te zijn aangeslagen, en omdat we de tijd hebben, maken we een korte stop om het allemaal van dichtbij te bekijken. Ik heb zoiets nog nooit gezien, maar papa en mama wisten ook niet dat er op Texel ook bloeiende bollen te zien waren, en zo is het voor ons allemaal eigenlijk voor het eerst!

... de zee zien, lekker bungelend in de draagzak of liggend in de wandelwagen

Aan het eind van de eerste middag op het eiland gaan we een stukje lopen. Met de fleece-trui van tante Geertje aan, een dikke muts op en dicht tegen papa’s warme buik aan zie ik bovenop het duin voor het eerst het strand, strandtenten, zeemeeuwen, veel wandelaars met veel honden en … de zee! Mama vraagt zich bezorgd af of alleen sokjes niet te koud voor mijn voetjes is, maar verstopt in papa’s jas valt dat reuze mee. Op een van de volgende dagen maken we ’s middags een wandeling over het strand. Er staat nog wel een fris windje, en ik ben zo ingepakt in de babydrager, dat ik van de zee eigenlijk weinig zie. Het maakt me ook niet zo veel uit, met m’n speentje in m’n mond sukkel ik lekker in slaap. Papa heeft na afloop van de wandeling zin in een Texelse koffie – mét kruidenbitter – en bij de strandopgang strijken we daarom neer bij een van de strandtenten. Ik mag uit de babydrager, maar protesteer luidkeels (‘Veel te koud, papa!’) en mag dan lekker blijven bungelen! Een dag later is het heerlijk zomerweer en gaan we ’s middags met een tentje naar het strand. Ik lig daarin uit de wind en in de schaduw, lekker in alleen maar een truitje en een broekje. ‘Kan best’, vindt papa. Na mijn slaapje loopt papa met mij naar de zee. Hij gaat er met z’n blote voeten in staan, ik zit hoog en droog op zijn arm, en mama maakt er een foto van. In het tentje krijg ik wat te drinken, en daarna gaan we weer naar huis. Op onze laatste dag op Texel is het wederom prachtig weer, en zijn we nog een halve ochtend en middag op het strand. Het ruisen van de branding maakt slaperig en hongerig, en ik slaap en drink daarom verschillende keren. Mama zoekt schelpjes voor mij, en versiert er een bergje zand mee. De schelpen gaan ’s middags mee naar huis, als herinnering!

... in een appartement

Ons appartement in De Koog ligt vlakbij het strand én dichtbij het gezellige dorpscentrum. Er is genoeg ruimte voor al mijn spullen, een geweldige tafel die dienst doet als commode, en een perfecte bank waarop mama en ik ons heerlijk kunnen terugtrekken om lekker te drinken. Als ik klaar ben, hoef ik mijn hoofd maar om te draaien om televisie te kunnen kijken, heel praktisch! En er is een echt bad in de badkamer, waar ik samen met mama in ga. Al dat schuim is wel even wennen, maar uiteindelijk best leuk. Mama en ik geuren een uur in de wind als we na een half uur uitgebadderd zijn. Tot slot past mijn wandelwagen precies in een hoekje van de slaapkamer van papa en mama, en zo hoef ik ´s nachts niet alleen te slapen. M’n eerste appartement krijgt dan ook een dikke 10!

... shoppen in Den Burg en garnalenkotters zien in de haven van Oudeschild

Op een bewolkte ochtend besluiten papa en mama naar Den Burg te gaan om te shoppen. Met z’n drieën lopen we door de smalle oude straatjes van het stadje, en nemen papa en mama op een gezellig terras koffie en een broodje. Ze kopen alleen maar souvenirtjes voor mij: een reusachtig Texels knuffelschaap en een shirtje met de vuurtoren van Texel erop, maat 74 en dus wel wat groot, maar mama koopt voor mij graag op de groei. ’t Kind is er zo weer uitgegroeid’, zegt ze vaak. Op een andere, wat zonnigere ochtend gaan we naar de haven van Oudeschild, waar garnalenkotters en allerlei andere schepen liggen. We maken een kleine wandeling door de haven, en papa en mama drinken koffie met daarbij appelgebak met slagroom! Ik krijg van mama een schelpenmobiel voor in mijn slaapkamer thuis. Als lunch koopt papa in een grote hal een heleboel vis, en in het appartement wordt dat lekker opgesmikkeld!

... met papa en mama mee uit eten in een restaurant

We gaan op Texel voor het eerst, en dan gelijk ook maar drie keer, met z’n drieën uit eten. Toen ik nog in mama’s buik zat, deden papa en mama dat heel vaak, maar sinds ik er ben is daar de klad een beetje in gekomen. Mijn buik wordt eerst nog even gevuld, en tegen zessen lopen en rijden we naar een door papa met zorg geselecteerd restaurant: een keertje tapas, een keertje seafood en een keertje Mexicaans. Het is er in het voorseizoen door de week lekker rustig, ik houd me in de kinderwagen ook heel rustig, en papa en mama genieten van het lekkere eten, het wijntje en elkaar! Tijdens of na het toetje heb ik geen zin meer in liggen, en mag ik op papa’s schoot aan tafel zitten. De andere eters vinden dat kennelijk net zo leuk als ik, en over mijn hoofd heen wordt er nog even gezellig gekletst. Na een poosje vind ik het welletjes, betaalt mama de rekening, en gaan we weer appartementwaarts.

De dagen op Texel vliegen voorbij, voor we het weten is het vrijdag en gaan we al weer naar huis. Mijn eerste reis is een groot succes geweest, en smaakt beslist naar meer!